ŞAHSİYET İNŞAASI

Şahsiyet İnşaası - Servet Ünal - 8 Nisan 2019

Toplumun her bireyi kendi şahsiyetini yeniden inşaa etmelidir/edebilmelidir. Yoksa toplumsal çöküşteki hız kaçınılmaz olacaktır. Kendi iç dünyasını besleyerek, cephanesini ve enerjisini oluşturmayan birey/toplumlar hayattaki zorluklarla nasıl mücadele edecek!

Birey yada toplumdan kaynaklı içsel bir çok sorunlarımız var. Bu sorunlar bir kaçışı tetiklerken, diğer yandan bireyi arayışlara itiyor. Bununla beraber toplumsal düşünce ve hafıza kaybı yaşamaya başlıyoruz.

Yıllarca değiştirmediğimiz yerleşik zaaflar da var. Bunun en önemlisi düşünsel zaafların yaşanması. Buda aslında içsel zaafların bir tezahürü olarak karşımıza çıkıyor. İşte bu zaaflar bizleri içten içe tüketiyor. 

Aslında inançlı insanlarda yerleşik bir zaafın kalıcı olmaması gerekiyor. Ama bizde ki alıştırılmış ve kabul edilmiş bir sendroma hatta hastalığa dönüşmüş bir durumdadır.

Herkes işlemediği hatalarının kahramanlığını kendi dış dünyasında yaşıyor. Bu sebeple kendini temize çıkarıyor.

Oysa elbise ve cesedimize bulaşan bir pislikle uğraştığımız kadar, kalbimize ve beynimize bulaşan pisliklere kayıtsız kalabiliyoruz.

Kaygılarımızın nasıl değiştiğini unutmaya başlıyoruz. Ve sonrası kendi isteğimizle arayışını sürdürdüğümüz benliğimizle sapıyoruz.

Aslında kimse durduk yere sapmaz. Allah’ta kimseyi saptırmaz. Tam tersi Allah insana yol açar, hangi yolda yürümek istiyorsa...

Peki bu arayışımızla, kusurlarımızı anlayabilecek durumda mıyız? Yada kusurlarımızı bize anlatacak samimi dostlarımız var mı yanımızda?

İnsan temizlenmek için nasihat ve tavsiyelere ihtiyaç duyar. Birbirini temizlemek zorunda olduğunu anlamasa bile!İçsel sorunlar çözülmedikçe, dışsal sorunlarda da yeteri kadar inisiyatif alınamayacağı da bilinmelidir.

Kaygılarımızın değiştiğini fark etmedikçe, ne kendimizi, nede yeni neslin şahsiyet inşasını da gerçekleştiremiyoruz.

Ahlaki zaaflarla yüzleşmedikçe, en temel yaşama ve bütünlük unsuru olan vicdanımızı da yitirmeye başladığımızı unutuyoruz.

Seküler algının sistemde bencil, tek tip, kopya bireyleri çoğaltarak hayatı vurdum duymaz hale getirdiğini, gerçek İslam’la (Müslümanlıkla değil) tanışabilmiş kişilerin şahsiyet, insanlık ve doğruluk ürettiğini fark edemiyoruz.

Bununla beraber şahsiyet inşaası kolektif bir organizasyona dönüşmediği müddetçe, toplumsal değişimin ve dönüşümün yaşanamayacağı da ortadadır.Bozuk bir sisteme karşı münferit olarak ayakta kalmakta mümkün değildir. Sistem yapboz tahtasına dönüştüğünden yeni nesilleri yetiştirmek bile zorlaşmıştır. Bu yetişme okullarda, camilerde olacak şey de değildir.

Bu coğrafyada güven ortamı da tesis edilememiştir. Kurumsal bir güven ortamı oluşturulamadığından, ne din, ne eğitim, ne sosyal hayata katılımda tam anlamıyla söz konusu değildir.Dürüst, yalan söylemeyen, haksızlık yapmayan, üzerine aldığı sorumluluğu yerine getiren, güven veren, emin olan ve Allah’tan korkan insan sayısında bile azalış olmuş, maalesef artış yaşanmamıştır.

İslam’ı da duygusal olarak kabullenmiş bir durum söz konusu. Geçmişten gelen adetlerin din olarak yaşanması ve içselleştirilmesi, kişilik inşasındaki en büyük engellerden biri. Çünkü: din yaşama biçimidir buna bile doğru ve anlaşılır bir şekilde geçilememiştir.

Bu sebeple insanların razı etme mercileri ve ibadet ettikleri ilahları bile değişiklik göstermiş durumda. Herkes artık Allah’ı razı etmek ve tapınmak yerine parti ve parti liderini, zengin ve otorite sahiplerini, başkanını yada menfaati olanları razı eder, över ve tapınır oldu.

Şahsiyetler bu sebeple yara alıyor ve tedavi edilmesi gerekiyor. İnsanın kendi iç dünyasında bir ilkesi olmayınca, toplumsal çıkarlar belirleyici ve yönlendirici olmaya başlıyor.

Dünya kaygıları, uhrevi kaygıların önüne geçiyor ve gerçeği açığa çıkaramaz bir hal alarak yaşıyoruz.

Allah’ın baktığı yerden bakılmadığı için aslı göremiyor toplum. Mevcut beşeri, siyasi ve sosyal sistem neyi işaret ediyorsa onu görüyor ve yönelmeye başlıyor.

Kimi hain, kimi kahraman ilan edeceğini de o sistem belirliyor ve algıların değişmesini kafaların karışmasını sağlıyor.

Bu arayış gibi hakikati aramaya ve bulmaya devam ediyoruz. Kimimiz bulunduğu çember içerisinde dönüp dolaşıp aynı yere gelirken. Kimiside bu çemberi aşarak hakikati bulma özgürlüğüne erişiyor.

Kişilik inşaasını tamamlayamayan bireylerin ve kitlelerin mahkumiyetide, modern kölelikle nesilden nesile devam edecektir.

CORONA VİRÜS BİR ŞEY SÖYLÜYOR !

Coronavirüs Bir Şey Söylüyor / Servet Ünal   - 18 Mart 2020

Şehirleri küçültün, nüfusu yayın, herkesin kendi yiyeceğinin en azından bir kısmını üretebileceği bir yerleşim düzenine geçin. Yani doğayla, toprakla barışın, Haddinizi bilerek yaşamayı öğrenin. Çünkü burası Allah’ın evi ve hepiniz misafirsiniz ona göre hareket edin...

Kur'an diyor ki:

Bâzı şeyler vardır ki hoşlanmazsınız, fakat hayırlıdır size.Bâzı şeyler de vardır, hoşlanırsınız, şerdir size.Allah bilir,siz bilmezsiniz.Bakara 216

Bir deneme olarak sizi hayırla da, şerle de imtihan ederiz.Enbiya 35

İnsanların, kendi elleriyle yaptıkları şeyler yüzünden karada ve denizde bozulmalar olur. Bu, ettiklerinin bir kısmını bulsunlar diyedir; bakarsın vazgeçerler. Rum, 30/41

Bununla beraber süreç yeni bir dünya düzenininde habercisi olabilir...!

Çünkü dünya da her ay 40 bin çocuk açlıktan ölürken, 8 bin üzerinde bir ölümün yaşanmasının gölgesinde kalması biraz düşündürücü olduğu kanaatindeyim..

- Bencilleşen dünyada, sosyal ilişkilere daha fazla mesafe koyarak yalnızlaşmaya ve güvensizleştirme ortamına doğru atılan bir durumun zeminidir,

- Temayülde olan fiziki paraların ortadan kalkmasını sağlayarak, tüm harcamaların dijital ortamda yapılmasını sağlamak, Bitcoin gibi paraların kullanılmasının önünü daha fazla açacak bir sürecin bahanesini oluşturmak.

- İş ve eğitim başta olmak üzere verilen ve alınan hizmetlerin bir çoğunu İnternet ortamında yapılmasını artırmak ve insanların daha fazla sanal ortamda zaman harcayarak kontrol altında tutulmaları ve algısal, duygusal, psikolojik olarak yönlendirilmelerini artırmak,

- İnsanların Allah’tan çok ölümden korkmasına ve Allah’tan çok sisteme güvenmelerini sağlamak,

- 65 yaş üstü insanların risk sınıfına girmesini gündeme alarak, insan kaderini elinde tutmayı planlamak ve dünya nüfusunu ileriki zamanlarda savaşların, açlıkların ötesinde azaltmaya gitmek,

- Hareketli nüfusla beraber böyle bir virüs nedeniyle sistemi kilitleyebileceklerini test ederek göçlerin önüne geçmeyi ve durdurulmasını sağlamak,

- İnsanların hayatlarını bu tür virüs olayları ile nasıl ve ne kadar etkilediklerini ve yeni stratejik gizli planlar hazırlayarak algılarını ve bilinç altlarını daha kolay nasıl kontrol edeceklerini ve yönlendireceklerini test etmek,

- Bu tür yeni tehditlere karşı 2. ve 3. Sınıf ülkelerin mücadele ederken muhtaçlıklarını artırarak küresel güçlere olan bağımlılığının önemini ve oluşturduğu kitlesel etkiyle ortak planların ve çarelere yönlendirilmelerini sağlamak.

- İnsanların üzerinde yeni bir korku politikası oluşturmak ve filmlerde geçen zombi gibi insan tiplerinin karantinaya alınarak yok edilebileceği algısı oluşturmak,

Ekonomik olarak bir çok şirketin iş durdurması ve ara vermesi( Audi, BMW, Fiat, Renault vs.) bu sorunun ekonomik yönünün ne kadar etkili olduğu ve bir çok sektörü nasıl etkilediğini göstermek ve özellikle hizmet sektörü başta olmak üzere, bir çok insanın işsiz kalacağı ve işten çıkarılacağını gösteriyor.

Bununla beraber;

- Yeni ilaçların üretilerek piyasaya çare olarak sunulması, Savaş sanayisinden sonra gelen İlaç sanayinin ön plana çıkması başka bir derin konunun sorgulanmasının gerektiğini gösteriyor.

- Koronavirüs gündemiyle beraber kilitlenen ve düşüşe geçen finans piyasaları hisse senetleri, petrol, altın vb. Doların yükselişe geçerek ve özellikle FED’in faiz indirimi olayın ekonomik boyutlarınında habercisi.

- Dünyadaki savaşların ve ölüm haberlerinin durması ve herkesin aynı noktaya yönlendirilmesi,

- Çin gibi dünya ekonomi devi ülkelerin bu görünmez ordudan etkilenerek 2.2 trilyon dolar, İtalyanın 90 milyar Dolar ve İran gibi ülkelerin iflas noktasına kadar gelerek zarar görmesi de düşündürücü bir olay.

Çünkü bu daha bir başlangıç, ileriki zamanlarda yine aynı şekilde başka bir virüsün yayılmama garantisini kimseler veremiyor..

Almanya, Fransa, Norveç, İsviçre gibi ekonomik güce sahip ülkelerin bile böyle bir durumda yetersiz kaldığını ve sistemlerini sorgulamaları gerektiğini çok iyi gördük.

Yani dünyanın artık hiç bir yerinin ve ülkesinin güvende olmadığınıda fark ettik.

Şimdi en trajik olay Afrika’da yaşanabilir. Çünkü ne sağlık sistemi var nede mücadele edebilecek ekonomik güç...

İnsanlarımızın bir çoğu rahata alışmışken böyle bir durumun rahatsızlık vermesi zengin ve fakirin eşitlenmesini de sağlayabilir...

Avrupa’da vaka sayısının artması, dünyanın bir çok yanında yaşanan sebepsiz ölümlere sessiz kalınmanın bedeli olarakta görülebilir.

Ülkelerin sahip oldukları sistemlerini( sağlık, eğitim, ulaşım vs.) sorgulayarak yeniden düzenlemesi gerekebilir.

IMF Yardımı alacak bir çok ülke yine ABD’ye bağımlı hale gelecek gibi.

Bu Koronavirüs süreci yeni bir dünya düzeninin güncelleme versiyonu olarak 3.00 piyasaya sunumu olabilir. Bunun 3.01 güncellemesinin kayıp ve kazançlarını ileriki günlerde görebiliriz.

Veya yaşadığımız bu dünyada ortak bir planın olmayışı ve yapılması gerektiğinin önünü de açabiliriz..

Tabi geç kalmadan..!

Ama görünen o ki dünya ve insanlık ciddi bir sınavla karşı karşıya..!

Ya değişeceğiz, ya da değişime ayak uydurmak zorunda kalacağız...

NE SAVAŞLAR GÖRDÜM BU KADAR YARALANMADIM !

Yıl 1992 Cizre… Çocuktum ve iç savaşın pençesinde, gece silah sesleri ve gündüz sokağa çıkma yasaklarında çocukluğumu bulmuştum. Gündüzleri ekmek bulmak için çıktığımız sokağın duvarında yolu izlerken, diplerinde patlamamış kurşunlarla oyun oynardım…

Patlamış kurşunları toplar, kovanları toprağa gömerdim…

Her taraf kurşun izleri, tank ve panzerler…

Dedim ya çocuktum…

Yine akşam olurdu gömülürdü insanlarım kendi hapishanesine!

Cizre artık bir ölü şehir, içindekilerde yaşayan ölülerdi..

Ben çıkardım dışarı... Çünkü masum ve günahsızdım!

Beni vuran ne için vuracaktı ki?

Kiminle görülmemiş bir hesabım vardı?

Ama fark etmemiştim çalınanın çocukluk ve gençliğimin olduğunu!

Zaman geçtikçe ve ilerledikçe büyüdüm… Yaşananların izleri kaldı beynimde!

Cizre küçük bir yerdi ama görüş açımı genişletmişti…

Yıl 2015 Cizre… 4 Eylül’de yine aynı yerde aynı şehirde, anonslar geçti sokağa çıkma yasağı var diye…!

Yine çocukluğum geldi gözlerimin önüne, değişmez bir kaderimiydi bilinmez ama herkes için karanlık ve hüzün dolu topraklardı bizim buralar…

Mezopotamya bu..!

Renk renk çiçeklerin açtığı halk bahçesi gibiydi. Ama ne yazık ki talan edilmişti…

Sanki Nuh Peygamber, El Cezeri, Mem u Zin ve insanlık yaşamamıştı bu topraklarda…

1992’de gazeteler manşet atarken “İnsanlık Sürükleniyor” diye,

2015’te bu defa İnsanlık Derin Dondurucuda kaldı günlerce…

Ezanlar susturuldu, çocuklar ekmeksiz, susuz, cenazeler bekletildi evlerde…

Panzerler anons etti  “Hepiniz Ermenisiniz” diye…

Yine ülke ölüm cenderesi! Yine ateşe yürüdü insanlık benzinle…

Yine gidenler bir ananın evladı, kiminin canı, kiminin babası…

Aslında kıyametin habercisiydi bu giden canlar…

İslam dini insan hayatını korumuş, cana kıymayı Allah’a inkârdan sonra büyük suçlardan kabul etmişken,

İnsan öldürmenin haram olduğuna dair pek çok Ayet-i kerime açık ve net belirtmişken,

“Allah’ın haram kıldığı canı haksız yere öldürmeyin” ( İsra 33)

“Kim bir Mümini kasten öldürürse, onun cezası, içinde devamlı kalacağı cehennemdir. Allah ona gazap etmiş, lanetlemiş ve büyük bir azap hazırlamıştır” ( Nisa 93)

“Kim bir cana kıymamış ya da yeryüzünde bozgunculuk yapmamış olan bir kimseyi öldürürse, bütün insanları öldürmüş gibi olur.” ( Maide 32 )

“Onlar ki, Allah ile beraber başka bir ilaha yalvarmazlar. Allah’ın haram kıldığı cana haksız yere kıymazlar. Zina etmezler. Bunları yapan cezaya uğrar. Kıyamet günü azabı kat kat olur ve orada alçaltılmış olarak temelli kalır.” ( Furkan 68-69)

İnsanlar tarih boyunca gelen bu acıları miras alacak ne yaptı?

Bu kadar ucuz bir ölümün içine itilerek,

90’lı yılların berbat anılarının eşliğinde,

Yasaklar içinde yeniden nasıl yaşam bulacak?

Bu ülkede geleceğinden nasıl endişe etmeden yaşayacak?

Yüreğim acıyor!

Ne savaşlar gördüm, bu kadar yaralanmadım…

Kalsın benim hesabım mahşere, kirlettiğiniz dünya size kalsın…

ORTADOĞU'DA PARÇALANMALARA DOĞRU

Ülkenin ve bölgenin her yanı yine yangın yerine döndü. Seçim sonrası oluşan ekonomik ve siyasi istikrarsızlık, içinden çıkılmaz bir duruma dönüşmeye devam ediyor. Bu meseleye siyasilerden çok artık halkın bilinçli olarak müdahale etmesi gerekiyor. Aksi halde bu sürecin dejenere olma riski çok yüksek.

Her gün yaşanan trajedik olayların haber olarak sunulması, yazar ve yorumcuların ülke meseleleri üzerinde kafa karıştırıcı fetvalar vermesi, ülkede başlayan yıkımı hızlandırmaktan başka bir işe yaramıyor.

Ortadoğu’ya yön verme hayalleri ile günden güne gençlerimiz ölüyor ve değerlerimiz yok ediliyor.

İnsanın canı bu ülkede ve bölgede hiçe sayılıyor!

İnsanlar neden ve niçin öldüğünü bile bilmiyor!

Mesele tam anlamıyla İslam’da değil!

Ortadoğu’da, Politik İslam ta baştan itibaren bu bölgede kolonyalist / emperyalist odaklar tarafından araçlaştırıldı, manipüle edildi. Bugün ülkede kendisine Müslümanım diyen bazı kesimler bile, bölgede yaşanan gerçekleri siyaset penceresinden yorumlayarak objektif bir bakış açısından uzaklaşıp, zulme ve şiddete sessiz kaldı. Hatta bu yıkıma destek vermek için başa gelen partilere oy verdi. Dolayısıyla sorunun bu veçhesini hiç bir zaman akıldan çıkarmamak gerekir.

İkinci Emperyalistler arası savaş sonrasında, özellikle de 'soğuk savaş' döneminde din (İslam)ulusal/ilerici/demokratik/ sosyalist hareketleri etkisizleştirmenin, Sovyet sistemini çökertmenin bir aracı olarak kullanıldı. Birçok siyasi aktör bu süreçten sonra sahneye alındı.

George Friedman“Gelecek 100 yıl” adlı kitabında, ABD’nin sorunlu bölgeleri ele geçirmekten çok burada kaosun daha da artmasını sağlamaya çalıştığını ve bunun ABD için daha avantajlı bir durum olduğunu söylüyor.

ABD’nin bölgede çıkardığı bu kaos ortamı açık ve net olarak bu kitapta geçen gerçekleri daha iyi gözler önüne seriyor. aldatılmaya hazır bir sistemde yaşayan insanlarımız çok kolay kandırılabiliyorlar.

Bölgede yaşayan halkların kendi ayakları üzerinde durmaları engelleniyor ve yeni kaos stratejileri devreye sokularak, bölgeyi din, mezhep, etnik, aşiret vs. düşmanlık temelinde sürekli çatışma ortamına dönüştürüyorlar.

Bölgede parçalanmalar hızlanırken, huzursuzluklar ve ölümler artarken, büyük boyutta İsrail'in güvenliği de Ortadoğu’da sağlanmış oluyor.

Bu sebeple radikalleşmeyi dinde değil, onu yorumlayanlarda aramak gerekir. Her gün televizyon programlarında boy gösterenler, Allah’a ve İslam dinine değil, sadece şeytani siyasete alet olarak halkı kandırmak ve iktidara yaranmak adına bu görevi yapıyorlar.

Benzer fanatizmler ve radikalleşmeler pek âlâ başka dinlerde de ortaya çıkabiliyor... Elbette belirli bir tarihten sonra İslam Dini kendini yenileme yeteneğini kaybetti, Şuanda gerçek İslam yaşanmıyor, sadece yaşandığı zannediliyor. Çünkü: Allah’ın emir ve yasaklarıyla yönetilen herhangi bir ülke yok. 

Sadece adı Müslüman olan devletler var. Bu sebeple Ortadoğu ülkeleri hep acı içerisinde kıvranıyor. İslam toplumları kapitalist modernitenin meydan okumasına cevap vermekte yetersiz kaldı; ama nihai analizde Ortadoğu toplumlarının içine sürüklendiği çıkmazı, sadece dinle açıklamak asla uygun değildir. 

Bölgenin durumunu, hakim ekonomilerle, Batı emperyalizmiyle bağımlılık, hakimiyet, sömürü ve şartlandırma ilişkilerini göz ardı ederek anlamak mümkün değildir.

HASTALIKLI TOPLUM VE HASTALIKLI İNSAN

"Kalplerinde hastalık vardır. Allah da onların hastalığını arttırmıştır. Yalan söylemelerine karşılık onlara elem verici bir azap vardır." ( Bakara 2/10 )

Türkiye artık şiddet paranoyası içerisinde ömür tüken bir ülke haline getirildi. Okulda şiddet, evde şiddet, toplumda şiddet, televizyonda şiddet, siyasette şiddet, ekonomide şiddet, doğaya verilen şiddet..

Tv karşında her gün bir vahşetin yaşanması, bir katliamın yapılmasını haber olarak izlemekten yoruldu beyinlerimiz...

Kendimizi son dakika haberlerini takip etmekten, siyasilerin boş vaat eden söylemlerini dinlemekten alıkoyamayan bir hastalığın pençesinde cebelleşiyoruz hepimiz...

Şiddetin olağanlaşması ve bu ülkede günlük hayatta sıradanlaşması normal bir durum değil artık. Geçmişi darbeler, savaşlar ve ölümlerle dolu olan bir toplumda ve ortamda sağlıklı insanlara rastlamak ne kadar mümkün ?

İnsanı utandıran manzaralar bu ülkede artarak yaşanmaya devam ediyor. Hasta insanların, yönetici, idareci olduğu bir toplum eseri ! 

O hasta insanlar da bu toplumun eseri...Yetişen nesilde bunun etkisi altında, sorgulamadan, kokuşmuşluğu fark etmeden, bu sistemin bir parçası olmayı kabul etme yolunda...

Yani insanlar doğarken hasta olarak ana rahminden çıkmıyor; Dünya ya geldiği toplumun karnında yaşanan ekonomik, sosyolojik  ve siyasi bunalımların yarattığı hastalıkla sonradan tanışıyor... 

Kimi farkına varıyor ve mücadele etme kararlılığıyla insanca yaşamak için mücadele yolunu seçiyor, kimide ömrü boyunca bu hastalıkla yaşıyor veya yaşamayı kabul ediyor...!

Aslında kimse bu problemin kökünü ve sebeplerini ciddi anlamda dert edinmiyor. 

Sosyologundan, psikologuna kadar, toplumu hasta eden bu sorunların kaynağına inmeyi akıl eden ciddi kimselerde yok...

Eğer ülkenin en üst tepesinden, en altına kadar genelleşmiş bu şiddet hali, hastalıklı bir toplumun ortaya çıkardığı tabloyu göremiyorsa, yeni bir Türkiye hayali kuranların biraz daha gerçekçi düşünmesi lazım!

Bu toplum neden böyle oldu? 

Neden ve nasıl bu hale geldik?  gibi soruları tartışmaya açmak ve gerçeklerle yüzleşmek lazım...

Sadece yüzeysel bir sorunmuş gibi panellere, seminerlere, tv programlarına,raporlara dökülen söylemlerde kalmak yetersizdir.Bu hastalıkların sebepleri  araştırılmalı ve biran önce toplumun herkesimini de sürece dahil ederek, müdahale süreci başlatılmalıdır.

Aksi taktirde özellikle böyle bir yer  (Ortadoğu'da) ve  zamanda (Bölgesel siyasi ve ekonomik istikrarsızlık,savaş vs.) ABD gibi kapitalist güçlerin yıllardır devrede olduğu ve toplumları iyileştirmek (Demokrasi) adına yaptığı ameliyatların faturalarından, ülke olarak bizlerde payımıza düşeni almaya başlarız.

Bu sebeple, toplumdaki hastalık haline gelmiş sorunlarımızı çözmenin yolu, sistemin değişmesi ile alakalıdır. Çünkü bu sistem de yaşayanlar,  hayatından pek umutlu ve mutlu değiller..Yani çoğunluğu böyle düşünüyor. Herkes artık burnundan solur hale gelmiş ve sinir hastası olma yolunda şiddete eğilimli bir iç dünyada yaşıyor.

Bu bireysel ve toplumsal ruh hali bizleri yönetenlerin pek dikkate aldığı bir durum değil! Çünkü: toplumun bu halde gelmesinin en temel sorunu bizi yönetenlerdir. Onlar her şeyden önce oy kapma ve koltuk yarışındalar. Ölenler, öldürülenler, evinden yurdundan edilenler, hapse girenler...

Bu ülkede yıllarca dökülen kanlar, ağlayan analar, Ortadoğu'daki halkların yaşadığı  içler acısı vaziyetler vs. bunların hepsi kendiliğinden oluşan şeyler değil. Bu kararları verenlerin ruh hali...! 

Bugün ki toplum hasta ve yetersiz politikacıların aldığı kararlar neticesinde bu hale geldi.Aslında onların yaşadığı ruh hali, toplumun içinde bulunduğu tablonun derinliğini daha iyi gözler önüne seriyor.

Yegane değerin para olduğu, mal-mülk olduğu, mevki makam olduğu, başka hiç bir değerin geçerli olmadığı bir toplumda, barıştan, huzurdan, tertemiz inançtan, refahtan, huzurdan, bereketten, adaletten, vicdandan söz etmek mümkün değildir!

İnsanların ruh halini cinnete çeviren, fuhşa sürükleyen, insan öldürten, inançlarını sömüren,  geçerli bir ekonomik  - sosyo - politik sistem içerisinde, potansiyel suçlu, potansiyel düşman haline getirilerek  normal bir beyinle yaşamak yada yaşadığını varsaymak mümkün müdür?

İnançlı yada farklı inançlara mensup her düşünceden kesimin yaşadığı ortak sorun, gelir adaletsizliği, sistemin normalmiş gibi işleyişi, insanların önemlice bir kısmını bir işten, bir gelirden, birçok şeyden mahrum edilerek yaşamaya mecbur bırakmak sistemin hastalığının çok yönlü göstergesidir.

Hani devlet toplum yararının hizmetindeydi diye eski bir söz vardı. Devlet oldum olası özel çıkarların hizmetinde olmuştur. Aynı günümüzde yaşanan örnekler gibi! 

Halkın oylarıyla elde ettiği iktidar gücünü,mülk sahibi ve kendi gibilerine peşkeş çekerek rant elde etmesi ve onları halkın alt kesimindeki zararlı sınıflar olarak nitelendirilen kesimlere karşı asker ve polisi ile koruması,kendi vatandaşlarının haklı eylemlerine de polis baskısıyla müdahale etmeleri, şiddet toplumunun yaratılmasına zemin hazırlamaktadır.

Para ve maddi zenginlik yegane değer mertebesine yükseltilirken, bir tapınma ve ilahlaştırma aracı haline gelmişken, bu ülkenin ortak değerleri sadece iktidar ve çevresi tarafından yağmalanırken, işsizlerin, yoksulların, yaşamak için, bu zalim ve hasta sistemin emrine köle edilmeleri, şiddetin katlanarak yaklaştığını haber veriyor.

Her geçen gün hayat daha da pahalandırılıyor ve geçimsizlikler çığ gibi büyüyor. Tüketim için alternatifler artırılıyor. Millet fakirliğini evinde sofrasında karın tokluğuna yaşarken, bu defa reklamlar, diziler, programlar, devreye sokuluyor. 

İnsanlar televizyonlarda gördükleri yaşamlara özendiriliyor ve satın alma istekleri psikolojik olarak devreye sokuluyor. İnsanların çoğu asi olmaya ve yaşamak istedikleri hayatı yaşamaya zorlanıyor. 

Bu hasta sistemin insanlar üzerinde yarattığı tatminsizlik duygusu, eksiklik duygusu,yoksunluk duygusu gibi tohumların insan beynine serpilmesi ve sonrasında yeteneksiz oldukları, çaresizlik bilincinin kökleşmesi sağlanıyor...

Böylece Allah'ın yarattığı kullar olarak geleceğe umutla bakma duygularımız köreltiliyor.

Böylelikle kapitalist sistemin yarattığı tüketim ve özenti çılgınlığı, aile yapılarının da çözülme sürecini başlatıyor...

Bununla beraber boşanmalar, kadın şiddeti, cinayetler, evden kaçmalar, suça karışmalar vs. artış gösteriyor.  Faşist sistemle propagandalar yapılarak, toplumlar ayrıştırılıyor...

İnsanların çoğunun sosyo-ekonomik problemler içerisinde ite kalka ömür tüketmesinin asıl sebebi, onları buna layık gören sistem ve rejimdir. 

Ülkeyi yönetenlerin toplumun gerçek sorunlarına yabancı kaldıkları açıkça ortadadır. 

 

Bizi yöneten ve hazinenin anahtarını elinde bulunduranlar, daha çok baskı, şiddet, kutuplaşma ve toplumun bir yarısını diğer yarısına düşman ederek iktidarlarını, koltuklarını muhafaza edebileceklerini sanıyorlar. 

Bir çok kitleleri de buna inandırarak peşlerinden sürüklemeyi başarıyorlar. Toplumu Müslüman - Laik, Kürt - Türk, diye ayrıştırıyorlar. Bize oy verenler ve vermeyenler, bizim gibi düşünenler ve düşünmeyenler anlayışını körükleyerek ömürlerini şiddetten beslenerek uzatıyorlar.

Yeni iç güvenlik yasaları çıkararak, toplumda yaşanabilecek baskılara yönelik bir ilaçmış gibi sunmayı hedefliyorlar. Yaklaşan seçim sürecinde, dillerindeki söylemlerle toplumsal krizi derinleştirmeyi ve ondan beslenerek,  bir dönem daha bu hasta toplumun dertlerine derman olacaklarını düşünüyorlar. 

Bunu da siyasi tahribatlar büyütülmeden, yoksulluk ve sefalet azdırılmadan, kutuplaşma ve şiddet devreye sokulmadan başaramayacaklarını çok iyi biliyorlar...

ÇIĞRINDAN ÇIKAN BİR DÜNYA

"...Zulmetmekte olanlar nasıl bir inkılapla devrileceklerini pek yakında bileceklerdir." Bu Allah'ın bir vaadidir. Allah'tan başka vaadine daha sadık kim olabilir...Bu ilahi bir yasadır...

Zalimlerin yıkılması Yüce Allah'ın vaadidir:

Kim yeryüzünde bozgunculuk çıkarırsa,

Kim halkını sömüren,ezen bir idarecilik yaparsa,

Kim halkın dertlerini,değerlerini hiçe sayarsa,yok sayarsa,

Kim Allah'ın dinini düşmanlarını dost edinirse,

Kim tek adam anlayışıyla yeryüzü nimetlerini tekelde toplamaya,mal yığmaya kalkışırsa,

Kim indirilen hakikatleri inkar ederse,

Ve kim Allah'ın indirdikleri ile hükmetmezse,

İşte onlar yıkılmaya mahkumdurlar...

Bir sistem düşünün ki,onun savunucuları, din,dil,ırk vs. fark etmeksizin herkese aynı mesafedeyiz diyerek, Allah'ın dinine, peygamberlerin tebliğ esasına ters bir yol haritası çizerek insanları kendi dinine(ideoloji,parti vs.) yönlendiriyor.

Müslüman bir toplum sisteminde olmaması lazımken; genelev,kumarhane,meyhane işletiyor,izin veriyor ve  vergisini alıyor! 

Halkını sömürerek, Allah'ın yarattığı canı kanun nezdinde öldürtüyor ve  yine kendilerine Müslüman'ım diye biliyor..

"Allah katında, en değerli olan kimsenin, Allah'ın emir ve yasaklarına en çok bağlı olanlar"(49 Hucurat-13) olduğu ifade edilirken, asıl dikkatinizi buraya çekmek isterim.Yüce yaratıcının açık ve net bir ifade ile belirttiği bu cümleye kaçımız riayet ediyoruz?

Bizi yönetenlerin kaçı Allah'ı yada ölümden sonrasını düşünüyor?

Gerçekten bunları dikkate alan birileri olsaydı, siyaset yapabilir miydi? 

Yada Kul hakkına girebilir miydi...?

İşte en basit şekliyle bu tür soru ve cevaplarla, toplumun içinde yaşadığı çelişkileri kolayca fark edebiliriz..

Sistemin çarpıklığını göremeyen yada görüpte anlamak istemeyenlerinde, susmayı tercih etmesi, açık veya gizli olarak ardından gittiği bir partiye mensup olması (bu parti a-b partisi hiç fark etmez...) kendisini yeterli görmesini sağlıyor...

Üstelik ibadet etmekle itaat etmeyi hiç ayırt etmeden ,inandık demekle kendini yeterli buluyor ve kurtulacağına inanıyor...

Evet tabiki de ibadet ettiğimiz doğru!Peki emir ve yasaklara ne kadar itaat ediyoruz? Asıl mesele bu! Devlet ve Millet ideolojisine bağlı olduğumuz kadar, Yüce Allah'ın emir ve yasaklarını gözetebiliyor muyuz ? 

Ülkemizin, doğusundan batısına yaşanan politik olaylar yumağından; İnsanlığın ve maneviyatın aldığı yaraları hak ve adalet çerçevesinde değerlendirebiliyor muyuz? Bu doğru veya yanlış diye biliyor muyuz?

Yakınımızdakilere kim olursa olsun yardım edebiliyor muyuz ?  

Veya uzağımızdakilere...başka ülkede ölenlere, öldürülenlere, aç kalanlara dua edebiliyor muyuz politik bakışlarımızdan arınaraktan samimice !

Bu nedenle adına ister demokrasi deyin,ister laiklik deyin,ister parti deyin, ister bir başka şey deyin, insan aklının ürünü olan ve rehberi Kur'an olmayan her sistem ve rejim tağuti bir sistem ve tağuti bir düzendir. 

Maalesef ki, çığrından çıkan bu dünyanın hızla nereye gittiğini anlamak ve fark etmek zor.Bu düzensizliği anlayamayanlar da sistemin birer çarkı olmayı en başta kabul etmişler bile, ömür tükettikleri televizyon karşında...!

Günümüzün çok tanrılı sistemin de herkes yerini almış bile... Açılıp bakılmayan Kur'an'ın ve İslam tarihinde ki cahiliye adetlerinin her çeşit vehim ve hurafelerinin kalp ve kafalara nasıl modernleştirilerek iyice yerleştirildiğini ve bizlerinde bunu nasıl direnmeden kabul ettiğimizi fark etmeden bile...!

Ben bu ülkenin sahibiyim,ülkenin tüm sakinleri benim kulumdur.Benim merkezi otoritem onların toplum düzeninin temelini oluşturmaktadır.Benim buyruklarım vatandaşlarım için kanundur...diyen liderler ilahlıklarını ilan ederek bize hükmederken ve aslında bizleri demokrasi dininine inandırarak kandırırken...Tıpkı günümüz siyasi liderleri ve politikacıları gibi !

Çalındığımızı bile fark etmiyoruz. Allah'tan koparıldığımızı bile..!

Yöneticisinden, çalışanına ve o toplumda yaşayan herkes; Kur'an'ın çağrısına kulak vermedikçe;İnsan aklı ile hazırlanmış olan adaletsiz,barbar, kanunlarla yönetilmeyi tercih ettiği müddetçe, ne bu kutuplaşmalar, ne bölünmeler  ve nede bu acılar asla son bulmayacak ve bu oyun böyle kuşaktan kuşağa tekrar edip duracaktır...

İNSAN NEREDE ?

İnsanlar, eşya, zaman, mekan ve her şeyin öğütüldüğü hayat denilen değirmende ömrünü tüketiyor.

O halde aklıma gelen ilk soru İnsan nerede ?

Bu kargaşada insanın yeri neresi ?

İnsanı makinelerden ve hayvanlardan ayıran üstün insani özellikler hani?

Yaşadığım yer olan Cizre'de, o günlerde henüz psikolojik ve akli yapım kültür tortularının baskısından kurtulamamıştı. Bu kültür tortuları başka kaynaklardan geliyordu. İslami duyarlılığa henüz oldukça yabancıydım. Bir gün düzenin düzensizliği üzerine kafa yormaya başlarken, yaşanan trajedik olayların köküne inmeye karar verdim. 

Siyaset,Sosyoloji,Ekonomi,Tarih vs. derken, karşıma çıkan her türlü problemin temelinde beşeri sistemlerin yanlış politikaları olduğunu fark ettim.

İnsanların bugün ruhi bunalımlar,sinirsel hastalıklar,kişisel, ailevi ve sosyal kargaşalar içerisinde yaşam sürdüğü bir toplum haline nasıl geldiğini ve bu sistemin kimlerden sorulduğunu anlamak , artık günümüz şartlarında pek zor olan bir şey değil. Bilgi kirliliği dışında..

Avrupa ve Amerika 16. yüzyıldan başlayarak günümüze kadar, insanlığın binlerce seneden beri inanarak geldiği manevi değerlerin tamamını kökünden imha etti ve her türlü ilahi değerleri kökünden kazıdı.Bu değerlerin yerini ilmi tanrılaştırarak doğdu. İnsanlığa yeni bir tanrı ve yeni bir ibadet sistemi gerekliydi. Böylece, Amerika insanlığın şimdiye kadar tanımış olduğu bütün mukaddes değerleri red ederek yeni baştan üçlü bir tanrılar sistemi kurdu:üretim,servet ve lezzet...

Diğer yandan  Rusya'da Allah'ın birliğini inkar ederek, maddenin,ekonominin ve Marks'ın tanrılığında karar kıldı. Ve günümüz dünyası şuan da bu kapitalist sistemin ekseninde şekillenerek bocalıyor.

Temiz bir akılla toplumu gözlemlersek;Bir kısım insanların kanun koyduğu, tanrılaştırıldıkları, bir kısım insanların da bu kanunlara uyduğu, bu tanrılara itaat ettiği, kul ve köle olduğu bir toplum haline getirildiğimizi daha yakından görebileceklerdir.

Ve herkeste kendince doğru bir yolda olduğuna kanaat getirerek, insan hürriyeti ve onurunun varlığından nasıl uzaklaştırıldığını anlamaya başlayacaktır.

Eğer bir toplum da en yüce hakimiyet, sadece Allah'a ait olursa ve bu hakimiyet ilahi sistemin üstünlüğü esasına dayanarak kurulup gelişirse, bu toplum o zaman düzgün bir toplum olur ve gerçek anlamda hak, adalet, özgürlük, güven, huzur, refah ve kalıcı bir ilahi sistemle dünya düzeni ve istikrarı sağlanmış olur.

Yok eğer ki toplum, bir takım insanların tanrılaştırıldığı, bir kısmının da köleleştirildiği, adaletin, huzurun, güvenin, sadece beşeri sistemler ve madde üzerine endekslenerek gelişmesi, nesilden nesile doğrulukmuş gibi aktarılması, insanlar için felaketin çok yakın olduğunu gözler önüne daha net serecektir.

İlahi sistem maddi üretim için bireylerin özgürlük ve şerefini, aile ve toplumun temel direkleri ile onun dayanaklarını ve toplumun ahlak ve kanunlarını asla heder etmez. Tam tersi bunları ahlak ve değer hükümleri çerçevesinde ele alarak, insanın özelliklerini geliştirerek,insanı hayvandan ayıran yüce değerlere ulaştırmayı ve her iki cihanda mutlu kılmayı hedeflemektedir.

Yaşanılan toplumun niteliği ne olursa olsun,İslam bu alanda insanca özelliklere dayanan bir gelişme çizgisi sağlar. Bu yaşamsal çizgiyi koruyarak hayvanlığa doğru bir düşüşün meydana gelmemesi, nitelikli toplumların oluşmasını kaçınılmaz kılacaktır.

Maalesef  günümüz tüketim toplumunda bu grafik ve bu insani çizgi madde medeniyeti ile aşağı doğru inince ve kuşaklar zevk ve sefaya dalınca bu sistem medeniyet olmaktan çıkıyor ve ayrışmalar,kopmalar,acılar ve yok oluşlar başlıyor..

Toplumda birliğin temel taşını İnsanlık yerine; milliyet,renk,ırk,toprak,ulus,kabile ve bunlara benzer bağlardan birisi toplumu birleştiren temel bağ  olmaya başlıyor ve o zaman açıkça görülür ki ne milliyet,ne renk, ne ırk, ne toprak ve ne ulus, ne de kabile birliği insanın yüce özelliklerini temsil edemiyor. Çünkü: milliyet,ırk ve toprak birliğinin ötesinde ve üstünde yine en önemli varlık İnsandır. Bu şerefi ona Yüce yaratıcısı Allah vermiştir.

İnsan, sırf kendi hür iradesi ile ancak inancını,düşüncesini değiştirebilir ve yaşadığı toplumu ilerleterek,refah seviyesini belirleyebilir. Fakat kendi isteği ile milliyetini ve rengini değiştiremez. Tıpkı anne ve babasını seçme ve değiştirme hakkına sahip olmadığı gibi.. 

Hangi ırkın çocuğu olarak ve hangi toprak parçası üzerinde doğacağını bile bilemez ve tayin edemez. Çünkü: İnsanlar kulların hükmüne değil, Allah'ın hükmüne bağlıdır ve buna bağlı olarak yaşamalıdır.

İnsanlık bugün gerçek ve katıksız İslam'ın çağrısına her zaman kinden daha fazla muhtaçtır. Özellikle de İslam alemi bu çağrıya daha fazla muhtaçtır. Çünkü; Ortadoğu'da ve İslam'ın temellendiği bu topraklarda sahnelenen kirli oyunlar maalesef ki insanlara İslam'ın gerçek yüzü olarak yansıtılıyor..

Yine insanlığın bugünkü haline bir göz attığımızda, sebepler ve şartlar değişmiş ama şaşkınlık, ızdırap, kötülük ve anarşi değişmemiştir. Bu sadece İslam toplumları için değil, diğer semavi dinlerin hakim olduğu, hem de putperestlik esaslarının yürürlükte olduğu her yerde yaşayan insanların hayatını istila etmeye devam etmektedir. İnsanlık uyanmadıkça ve gerçek ilahı olan Allah'ın emir ve yasaklarına uymadıkça, diğer inandıkları tanrıların insanlığı yok edici savaşların ve sömürücü emperyalizmin kucağından kurtulamazlar.

Çünkü: hiç bir ülkede düzen kalmamış, hiçbir insanda huzur ve yaşama sevincinin zerresi bırakılmamış. Vicdanlar bunalımda. Mevcut inanç ve sistemlere olan güven azalarak yok edilmiş ve herkes bu sağır ve dilsizliğe alıştırılmış..

Mevcut sistemler sorgulandığında prensip ve kurumların hiç birisi insanı yeterince tatmin etmeye kafi değil.Bu sistemde çalışan ve üreten herkes, baş döndürücü bir boyutla bu üretim imkanları ve elde ettikleri kazançları yine basit lezzetlere ermek için harcıyorlar..

Maalesef İnsanlar,eşya,zaman,mekan ve her şey bu değirmende ömrünü tüketiyor. Bütün bunlar insan unsurunun taşıdığı kuvvet ve enerjinin iflas ettiğini gösteriyor. Hayat gün gittikçe daha fazla gürültülü bir hale geliyor..İşte bu karmaşıklık arasında insan kendine soruyor İnsan nerede?